NC เพื่อนชาวต่างชาติ 13

“อื้อ” ริมฝีปากของทั้งสองประกบเข้าหากันอีกครั้งอย่างรู้งาน ลิ้นร้อนเอาแต่ใจของอึนซอสอดเข้ามารับกับอีกคน เอียงหน้าบดจูบแนบแน่นกันกว่าที่เป็น มือข้างหนึ่งของคนด้านล่างรั้งเอวของคนบนตักเข้าไปแนบชิดกับตัวเขาแน่น ส่วนอีกข้างค่อยๆยกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อนักเรียน จนมันค่อยๆหลุดลุ่ยไร้ระเบียบและถูกร่างสูงร่นมันออกไปตามไหล่และแขนของร่างบาง อึนซอถอนจูบออกไปไล่กดริมฝีปากตามร่างกายของเฉิงเซียวลงไปเรื่อยๆ คนบนตักเงยหน้าขึ้นจนสุด เอียงคอเปิดทางให้อีกคนกดจูบไปทั่วทั้งลำคอขาวให้สาแก่ใจ

“อึนซออ่า...” เสียงครวญเป็นชื่อของเฉิงเซียวสั่นเล็กน้อย นั่นทำให้อึนซอแทบอดใจไม่ให้ขบเม้มเข้าที่ไหล่ขาวๆไหว มือบางของคนที่นั่งคร่อมอยู่เปลี่ยนจากโอบรอบคอของอีกคนเป็นค่อยๆเลื่อนไปที่หลังเกือบเปลือยเปล่าของตัวเอง อึนซอถอยห่างออกมาจากร่างบางแล้วมองทุกการกระทำของอีกคนอย่างไม่วางตา ตะขอชั้นในสีดำตัดกับผิวขาวนวลค่อยๆถูกปลด จนชั้นในที่เคยตึงนั้นเริ่มหย่อนลง อึนซอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อเลื่อนขึ้นไปสบตากับเฉิงเซียว สายตาหวานเยิ้มที่เหมือนกำลังยั่วทางอ้อมอยู่นั้นกำลังทำอึนซอใจสั่นแรงขึ้นเรื่อยๆ

อ่อยขนาดนี้ ใครมันจะอดใจไหวกันเล่า

สายชั้นในตัวบางค่อยๆถูกร่นลงมาตามแขนเรียวและตกไปอยู่กับพื้นข้างๆกับเสื้อนักเรียนในที่สุด เฉิงเซียวก้มลงมาบดริมฝีปากอวบของตัวเองกับอึนซออีกครั้งราวกับแม่เหล็กต่างขั้ว เชยชิมความหวานจากกันและกันอย่างไม่รู้จักเบื่อ สาวจีนวาดแขนโอบล้อมรอบคอของอึนซออีกครั้ง บดจูบแนบแน่นพร้อมกับเบียดหน้าอกหน้าใจอันอวบอั๋นของตนลงไปกับร่างสูงด้วย อึนซอถอนจูบออกไปแล้วไล่กดจูบลงมาอีกครั้ง จนกระทั่งถึงอกขนาดล้นมือ ไม่รอช้า อึนซอเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยก่อนจะเข้าครอบครองมันและดูดดุนราวกับว่ามันเป็นของหวานรสถูกปากที่สุด

“อ๊า อ อึนซอ” เสียงหวานครางกระเส่าอยู่ใกล้ๆกับหูของร่างสูง เฉิงเซียวแอ่นกายตัวเองให้อีกคนได้เชยชิมมากขึ้น มือเรียวของร่างสูงยกขึ้นมากอบกุมอีกข้างที่ว่างให้ได้ความรักที่เท่าเทียมกัน และเมื่อพอใจแล้วอึนซอก็เงยหน้าขึ้นไปฉกจูบจากริมฝีปากที่กำลังเปล่งเสียงหวานออกมาอยู่

“อือออ” เสียงครางต่ำในลำคอของทั้งคู่บ่งบอกถึงความสุขในตอนนี้เป็นอย่างดี “อื้อออ” และเสียงหวานในลำคอของร่างบางก็เริ่มจะดังขึ้นเมื่อมือซุกซนของอึนซอเริ่มไล้หนักขึ้นมาจากเรียวขา สัมผัสหนักที่ต้นขา เข้าไปในกระโปรงลึกขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊า!” เฉิงเซียวถอนจูบออกมาร้องลั่นเมื่ออึนซอกดปลายนิ้วลงบนเนื้อผ้าผืนหนักขึ้นเรื่อยๆ เฉิงเซียวส่งสายตาค้อนหนักๆให้อึนซอจนเขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้น

“เค้างอนอยู่นะ ตัวก็ต้องง้อสิ”

ก็รู้ว่าต้องง้อ แต่เธอก็ทรมานจะแย่แล้วนะ

“ฮื่ออออ” เฉิงเซียวร้องในลำคอเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจดันร่างสูงในนอนราบลงกับโซฟาตัวหนา ดึงมือเรียวของคนใต้ร่างเลื่อนไปถอดแพนตี้ตัวบางของเธอจนหลุดออกไปในที่สุด เฉิงเซียวสบตาหวานฉ่ำกับอึนซอ กัดริมฝีปากล่างอย่างเย้ายวน จนอึนซอต้องโน้มตัวขึ้นไปบดจูบกันอีกครั้งอย่างร้อนเร่า

“อือ” เสียงครางต่ำสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่เฉิงเซียวจะเป็นคนผละจูบออกมาเอง อึนซอมองต่ำลงไปเรื่อยๆ มือก็ไล้ต่ำลงเช่นกัน ซิปกระโปรงสีกรมที่ดูจะเกะกะเสียเหลือเกินถูกรูดลงและลงไปกองกับพื้นข้างเสื้อผ้าชิ้นอื่นๆในที่สุด เฉิงเซียวดันอึนซอให้นอนราบอีกครั้ง ก่อนจะขยับตัวขึ้นไป ยกสะโพกไปใกล้หน้าใส แขนเรียวเท้ากับพนักพิงโซฟา อึนซอที่รู้สึกเหมือนโดนยั่วเต็มกำลังใช้สองแขนรั้งสะโพกอีกคนให้ลงมารับกับลิ้นร้อนทันที ลิ้นเรียวจ่ออยู่ที่ปากทางรักสักพักก่อนจะสอดเข้าไป

“อ๊ะ อ อึน ซะ อ๊า อื้ออออ” อึนซอขยับลิ้นด้วยความถี่เร็ว เฉิงเซียวเชิดใบหน้าหวานแบบฉบับตุ๊กตาบาร์บี้ขึ้นด้วยความเสียวซ่านอย่างหาที่สุดไม่ได้ และลิ้นเรียวก็ยังคงทำหน้าที่อย่างดีไปเรื่อยจนกระทั่ง...

“อ๊า!!!!!” เสียงครางสุดท้ายดังลั่นห้องนั่งเล่นก่อนที่ร่างบางจะทิ้งน้ำหนักลงบนตัวของอีกคนที่ยังมีเสื้อผ้าครบทุกชิ้น เอนหน้าซบกับพนักพิงด้วยความอ่อนแรง

เป็นการง้อที่โคตรเหนื่อยเลยจริงๆ

อึนซอดันร่างบางให้กลับไปนั่งท่าคร่อมตักแบบเดิมในตอนแรก ริมฝีปากเคลื่อนเข้าหากันอีกครั้งเหมือนมีแรงดึงดูดอยู่ตลอดเวลา นิ้วเรียวยาวค่อยๆดันเข้าไปในช่องทางรักก่อนจะเริ่มขยับเขา เฉิงเซียวขยับสะโพกสวนรับกับนิ้วในขณะที่ยังคงบดจูบแนบแน่น

“ต ตัว ยะ หยุดทำไม” เฉิงเซียวถอนจูบออกมาทำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่ออยู่ดีๆอึนซอก็หยุดขยับข้อมือไปอย่างดื้อๆ

“ง้อสิคะ” อึนซอกระซิบด้วยเสียงแหบพร่าชวนหลง กดจูบลงบนใบหูก่อนจะขบเม้มเล่นหนึ่งที ก่อนจะถอยใบหน้าออกมาสบตากับอีกคนอีกครั้ง ใบหน้าของเฉิงเซียวแดงก่ำจนเห็นได้ชัด แต่ความเห่อร้อนบนใบหน้าก็ไม่ได้ทำให้ทุกอย่างหยุดไป สะโพกบางขยับขึ้นลงช้าๆก่อนจะค่อยๆเร่งความเร็วขึ้นตามความต้องการของร่างกาย เสียงครางกระเส่าดังลั่นห้องไม่หยุดง่ายๆ

“อะ อ๊า อื้อออ” เฉิงเซียวบีบไหล่ของคนที่ตัวเองกำลังง้อแรงๆ ระบายความร้อนรุ่มที่อยู่ในอก ซบใบหน้าลงบนไหล่บางของอีกคน สะโพกขยับแรงและเร็วขึ้นเรื่อยๆไม่แพ้กับเสียงครวญลั่นที่ดังขึ้นๆ อึนซอที่เห็นว่าแกล้งพอควรแล้วขยับข้อมือสวนรับกับสะโพกอีกคนด้วยความถี่ไม่แพ้กันทันที

“อ อึน ซ ซอ ต ตัว อ๊า!!!!!!!!!” ร่างบางปล่อยเสียงครางสุดท้ายอีกครั้งก่อนจะกระตุกเกร็งสองสามที ซบหน้าลงบนไหล่แล้วโผกอดอีกคนแน่น นิ้วกลางของอึนซอยังคงค้างอยู่ภายในช่องรักที่ยังตอดรัดนิ้วเขาอยู่ รอในคลายออกอยู่สักพักจึงถอนออกมา

“ตัว... หายงอนเค้ารึยัง” เฉิงเซียวเงยหน้าขึ้นมาพูดทั้งยังคงหอบหายใจอยู่ อึนซอยกยิ้มขึ้นก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อยเพราะกำลังกวาดเอาออกซิเจนเข้าปอด

“หายงอนตั้งแต่ตัวจูบครั้งแรกแล้วค่ะ”