NC เพื่อนชาวต่างชาติ 22

ร่างบางที่กำลังจะเปิดปากพูดกลับต้องเงียบลงไปอีกครั้งเมื่อคนเมาที่เธอเข้าใจว่าอย่างนั้น กำลังสร้างความร้อนรุ่นภายในอกให้เธออยู่ไม่น้อย ปากว่ามือถึงคงเป็นสุภาษิตที่เด่นชัดที่สุดในตอนนี้ เพราะหลังจากที่ร่างสูงพูดว่าช่างหัวการขึ้นปีใหม่ไป เขาก็พุ่งเข้าจูบร่างบางทันที ในขณะที่ยังคงป้อนรสหวานติดขมให้กับอีกคน มือเรียวก็พาไปลูบไล้อยู่ที่ต้นขาใกล้ชายกระโปรงที่เขาบอกว่ามันสั้นอยู่ไม่ห่าง อึนซอผละจูบออกมาแล้วไล่จูบที่ลำคอขาวของเธออีกครั้ง พลางขบเม้มเบาๆเรียกเสียงกระเส่าได้เป็นอย่างดี

“อ่า... อึนซอ” เสียงสั่นยามที่เธอเรียกเขานั้น ยิ่งกระตุ้นความรักใคร่ในตัวได้เป็นอย่างดี เขายกมือที่กำลังสั่นเล็กน้อยขึ้นมาไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเฉิงเซียวอย่างยากลำบาก ก่อนที่ร่างบางจะสะดุ้งเมื่อเขากระชากมันไปอย่างแรง

“อึนซอ! อ๊ะ! อื้อ!” เมื่อเสื้อนอกหลุดลุ่ยไปแล้ว อึนซอก็ไม่รอช้าที่จะจัดกันกับชั้นในอย่างรวมเร็ว ร่างบางบิดเร่าไปมาเมื่ออึนซอกำลังระดมตวัดลิ้นหยอกล้ออยู่กับอกอวบของเธอ ฝ่ามือบางแทรกเขาไปในเรือนผมของร่างผมพลางขยุ้มอย่างระบายความสะท้าน ยิ่งมือของเขากอบกุมความรักที่แน่นอกของเธออยู่ด้วย ยิ่งทำให้เสียงกระเส่านั้นดังข้างหูของอึนซออยู่ไม่ขาดสาย

“อื้ออออ” เสียงครางหวานหูเปล่งออกมาอย่างน่าฟังสำหรับอึนซอ เฉิงเซียวเผลอกดศีรษะของอึนซอลงมาเบียดริมฝีปากกับอกอิ่มของเธอด้วยความต้องการ พลางใช้มืออีกข้างเสยผมที่กำลังปกหน้าสวยของอึนซอขึ้นไปให้พ้นทางด้วย

อึนซอถอนริมฝีปากจากอกสวยที่จมปลักอยู่กับมันนานพอควร ก่อนจะยืดตัวขึ้นไปประกบจูบร้อนกับเฉิงเซียวอีกครั้ง ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอย่างดูดดื่ม เสียงลมหายใจร้อนที่ปะทะกันอยู่คลอออกมาผ่านจมูกโด่งรั้น แต่ดูเหมือนว่า ไอร้อนจากปอดยังร้อนไม่เท่าความรุ่มร้อนที่อยู่ในอกของทั้งคู่เลยสักนิด ทั้งคู่ป้อนความหอมหวานให้แก่กันอยู่นานก่อนที่เฉิงเซียวจะเป็นฝ่ายผละออกไปแล้วพลิกกายให้อีกคนอยู่ด้านร่าง จัดการกับเสื้อผ้าส่วนที่เหลือของตัวเองแล้วรูดยางรัดผมที่กำลังทำหน้าที่ของมันอยู่ออก สะบัดผมไปมาสองสามทีก่อนจะก้มลงสูดกลิ่นกายของอีกคน

ไม่นานนักทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพไม่ต่างกัน เฉิงเซียวจัดการใช้ปากครอบครองอกขนาดพอดีมือของอึนซอก่อนจะหยอกเย้ากับมันให้อีกคนหายใจติดขัดเล่น “อื้อออ เฉิงเซียวอ่า” เสียงครวญที่ไม่ค่อยหลุดจากปากของอึนซอดังขึ้น ก่อนที่อึนซอจะยกตัวเฉิงเซียวให้ผละริมฝีปากออกจากอกขึ้นมาจูบเธออีกครั้งแทน

รสจูบที่เขาทั้งสองเสพติดยิ่งสร้างความทรมานอยู่ในอก จนอึนซอต้องพลิกกายอีกคนให้ลงไปนอนอีกครั้ง ก่อนจะจัดการท่าทางให้ส่วนร้อนทักทายกันอย่างถนัดถนี่

“อื้อออ อ อึนซออออ” เสียงของเฉิงเซียวจะหวานเสมอเมื่อพูดกับอึนซอ และเขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันหวานจนอยากจะฟังทั้งคืนเมื่อเสียงของเฉิงเซียวนั้นครางเรียกชื่อเขาอยู่ข้างหูแบบนี้ มือบางโอบหลังเขาแน่นทั้งจิกเล็บลงมาเล็กน้อยเพื่อระบายความร้อยรุ่ม ยิ่งอึนซอขยับ เฉิงเซียวก็ยิ่งต้องการเขามากขึ้น

ฟิ้ววววววววว ปุ้งงง!!!

เสียงการระเบิดของดอกไม้ไฟข้างนอกหน้าต่าง บ่งบอกว่านี่เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว แต่สองร่างที่อยู่บนเตียงก็ยังคงสร้างรักกันอยู่เรื่อยๆราวกับว่าเวลานี้ไม่มีสิ่งใดสำคัญเท่าร่างสูงและร่างบางที่มีกันและกันแล้ว เสียงครวญครางของทั้งคู่ดังระงมไปทั่วห้องนอนสีอ่อนจนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร

“อ๊า!!!!!!!!!!!!!!” ร่างทั้งสองกระตุกแทบจะพร้อมกัน เฉิงเซียวเปล่งเสียงสุดท้ายก่อนจะเอียงหน้าฟุบลงไปกับหมอนที่มีเส้นผมกระจายอยู่ทั่ว อึนซอเองก็ฟุบหน้าอยู่บนอกของอีกคนอย่างอ่อนแรงเช่นกัน

“เฉิงเซียวอ่า...” อึนซอยกตัวขึ้นแล้วขยับไปนอนข้างเฉิงเซียว สอดตัวเข้าไปอยู่ในผ้าห่มด้วยกัน “แฮปปี้นิวเยียร์นะคะ” พูดจบเขาก็กดจูบลงบนหน้าผากของร่างบางอย่างรักใคร่

“แฮปปี้นิวเยียร์เช่นกันค่ะ”

ใครไม่เม้นน้าาา เออ ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่งอนนิดหน่อยเอ๊งงง